UYUNI – TUPIZA
14-01-2018 – Stage 8
Liaison > 87 km – Special > 498 km
Mirjam: “De special van vandaag was de langste van de gehele Dakar, bijna 500 kilometer lang. En dat als onderdeel van een Marathon-etappe! Gisteren zat ik er aardig doorheen en zag ik eigenlijk best wel op tegen deze special. Gestart zonder echt mijn motor een servicebeurt te hebben kunnen geven. Maar wat maak je veel mee zeg als je achter in het veld rijdt.”
MARATHON-ETAPPE DEEL 2
Na de horror-dag van gisteren leek het Mirjam toch verstandig om voor de start even naar de medicals te lopen. “Gisteren was zo allesomvattend veeleisend van mijn lichaam dat ik toch maar even een check-up heb laten doen. Dat ging goed, gelukkig. Daarna ben ik met lood in de schoenen richting mijn ‘partner in crime’- de motor- gelopen. Mijn motor heeft het mij blijkbaar vergeven dat ik niet heel erg goed voor hem heb gezorgd, ook tijdens de langste special hield hij kranig stand.”
Bij elk CP (checkpoint) krijgt Mirjam extra water, iets te eten of extra rust. De organisatie is zich er waarschijnlijk van bewust dat de eerste week wel heel erg veel van de deelnemers wordt gevraagd. De special stage was, zeker in vergelijking met de vorige dag, goed te doen en Mirjam vond hem mooi en prettig te rijden. “Als er een quad aan kwam rijden, liet ik die voorgaan. De banden van een quad zijn veel breder, perfect om in zo’n spoor te rijden. Gewoon weer een kwestie van logisch nadenken!”, legt Mirjam uit.
Mirjam had aan het begin van deze Dakar Rally iets anders voor ogen dan elke dag achter in het veld van de deelnemers te starten. Dat doel heeft ze moeten laten varen en daar komt iets anders voor in de plaats; het besef dat je op deze manier wel heel veel ziet gebeuren. ‘Mens, wat maak ik veel mee onderweg, hele grappige situaties en ook veel ellende van andere deelnemers. Dakar optima forma, zeg maar”, aldus Mirjam. “Ik ben me er heel erg van bewust dat het geweldig is dat ik deze rally kan en mag rijden. Mede dankzij mijn partners in dit project en daar ben ik ze stuk voor stuk dankbaar voor”, eindigt Mirjam haar verhaal.
IEDER ZIJN EIGEN AVONTUUR
Na het voltooien van de achtste etappe komt Mirjam er al snel achter dat er geen bivak is in Tupiza, dat is gewoon weggespoeld. Ze treft haar assistentie-team aan langs de kant van de openbare weg. Ook de monteurs en assistentie krijgen hun eigen portie avontuur en hun eigen uitdagingen. Maar toch krijgen ze het voor elkaar een bivak op te zetten en alles voor Mirjam klaar te hebben staan. Zij hoeft alleen maar te eten en daarna te slapen! Uitslapen als een prinsesje. Uitslapen? Ja, uitslapen want de negende etappe is gecanceld en ze kan het morgen dus rustig aan doen, 500 kilometer lang.
